درباره روند تکاملی ارتودنسی

از یک صد سال قبل با تلاش دکتر ادوارد آنگل (پدر علم ارتودنسی)، ارتودنسی ثابت پایه ریزی شد. از آن زمان تاکنون دستگاه های متفاوتی توسط دانشمندان مختلف طراحی و ساخته شده و تنوعی از روش های درمانی ارتودنسی متحرک و ثابت به دنیای علمارتودنسی ارائه شده است. هر روش با توجه به توانایی ها و ضعف های خود، زمانی مورد استفاده قرار گرفته و گاهی هم با پیدایش دستگاه ها و روش های جدیدتر منسوخ شده است. یکی از رایج ترین شیوه های درمانی ارتودنسی که قدمت بیشتری داشته و هنوز هم با تغییراتی که در آن ایجاد شده، گاهی اوقات مورد استفاده قرار می گیرد، روش «استاندارد اج وایز» است. این روش از ابتدای قرن بیستم تا حدود 3 دهه قبل در کل دنیا فراگیر بود ولی با پیدایش روش های دیگر که نوع تغییریافته و اصلاح شده آن است، به تدریج فراگیری خود را از دست داده و در حال حاضر عمدتا در دانشکده های دندان پزشکی به عنوان پایه اصلی آشنایی با ارتودنسی ثابت به دانشجویان دوره های تخصص ارتودنسی آموزش داده می شود